9 yaşımda aktif olarak başladığım dans, 28 yaşımda ilk kızımı dünyaya getirmemle aktivasyonunu kaybetti. Ama hayat öyle oyunbaz ki, yaradan'ın bize bahşettiği iki kızımız da dansa sevdalı.. Ve sayelerinde dansçı olarak başladığım bu sihirli dünyada idareci olarak devam ediyorum. Ve kızlarımın dansa olan aşkı bizi dansın her dalına konduruyor. Defne şubatta başladığı, Anadolu Ateşi çocuk grubunda öylesine meşakatle ter döktü ki 6 haziran da 65 çocukla beraber ayakta alkışladık. Bale sevdası bitmiyor. Anadolu Ateşinin tutkusu sardı. Sportif latinse asla vazgeçilmeyen değişik dansları tanımanın hazzıyla bir iki ay ara verilen ilk göz ağrısı.
Büyük kızım ılgın ise bütün bir yıl salı günleri öğle tenefüslerinde yemek yemedi.Okulunun "bir istanbul masalı müzikali" için hava su toprağın yanında ateşi temsile çalıştı..
Dans böyledir. Aç kalırsın, uykusuz kalırsın, ayakların bacakların yara olur.. Ama vazgeçmezsin öyle bir tutkudur. Üstelik kimse de zorlamaz..
.JPG)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder